Seria prac „Okna” – „Z
zewnątrz do wewnątrz”
Poliptyk
zatytułowany „Okna” stanowi syntezę budynku mieszkalnego. Pierwotnie dwanaście
płócien wchodzących w skład całości zostało przedstawione w formie wpisującej
się w czworobok, tak aby dosadnie zasugerować wizję ściany mieszkań. Każdy
obraz prezentuje rzeczywistość oglądaną, podpatrzoną z perspektywy ulicy. Ostatecznie
autor prac stawia odbiorcę w roli podglądacza, osoby która zagląda do mieszkań
obcych sobie ludzi. Historie rozgrywające się w prywatnym wnętrzu pozbawione są
często gry, sztuczności, w którą naturalnie wchodzimy wychodząc z naszych tzw.
czterech ścian. To właśnie te ściany, drzwi i okna stanowią barierę pomiędzy
nami a resztą świata, którą nierzadko można nazwać deskami teatralnymi, na
których codziennie wcielamy się w różnorodne role. Nasuwa się pytanie czy
rzeczywiście tak jest, że nie jesteśmy w stanie poprzestać na odgrywaniu
różnych zachowań. Ostatecznie zastanówmy się czy istnieją takie sytuacje gdzie
i kiedy potrafimy „być tylko sobą”? Jeśli nikt nas nie widzi, to choć na chwilę
możemy wyzwolić się z udawania, poczuć się swobodnie. Jednak okna nie dzielą
nas tak samo jak grube, murowane ściany. Dlatego szyby często zostają
zasłonięte, żeby stworzyć barierę nie do przekroczenia dla osoby z zewnątrz.
Przychodzi taka pora dnia, kiedy spuszczamy rolety, kurtyna spada w dół, koniec
przedstawienia. Zdarza się, że przychodzą do nas goście, wtedy zaczyna się
kolejne, nowe przedstawienie, może jedynie bardziej kameralne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz